Süreli Karanlık Şiiri - Cihad Keskin

bazı günler onbeş dakika sürüyor.
bazı geceler daha kısa.
en uzun gün dedikleri örneğin, en fazla onbeş dakika.
ayın ışığı onbeş dakika sızabiliyor karanlığa.
ki karanlık onbeş dakikadan daha fazla.
kimisi var, “su gibi geçiyor” diyor ve sahi, su nasıl geçiyor?
oturmuş ahkam kesiyorum gecenin bir yarısı.
bir cenaze evi aklımın içi.
bir düğün evi gibi bahçeler.
dışarıda eğlence var ve aklımda ölüler.
ve ölüler, neden öldüler?
şimdi ses kısılsa bu demde.
bu çağda yıkılsa tüm olan biten yüksek yapılar.
bir şarkının sözü gibi bitiverse tüm ahenk.
rengarenk.
uzatma dakikaları oynansa örneğin her gündüzün.
daha sonra geceye eklenecek kalan zaman, biliyorum.
geceler yine uzayacak ve bitmeyecek gibiler, biliyorum.
seziyorum.
yaşlanmakla yaş almak aynı değil.
tadımlık birkaç dize, seyirlik bir ömür.
"gelirken ne getirilir ki, giderken ne götürülür"
bazı günler onbeş dakika sürüyor.
bazıları daha kısa.
oysa karanlık, hepsinden daha fazla.