nihayete ereceksin çocuk, yalnız sabır gerekenlerden biri.
bir diğerine gelecek olursak, dur, daha var ona.
oraya varana kadar kaç durakta tökezleyeceksin,
kaç yerde atıl kalmış hislerini yoklayacaksın ceplerinde,
kaç bakalım, kaçabileceğin en uzağa.
kendinden.
birin ikiden tek farkı bir olması mıdır?
ikisi bu yüzden mi bir olamaz yoksa?
hangi kırıntıları hangi halının üstünde unuttun da
bu kadar çarpıldı yüzüne gerçekler.
ama demişlerdi, “kırıntıları toplamazsan çarpılırsın” demişlerdi, uyarmışlardı seni.
tabakta pirinç bırakma demişlerdi.
ekmeği yükseğe yok, dostu gönlüne.
nihayete ereceksin çocuk, yalnız sabır sana gereken.
“aradığınız huzura şu anda ulaşılamıyor bayım, lütfen daha sonra tekrar deneyin, o zaman da ulaşamayın.”
bu zamana kadar ölmediğin için bundan sonra ölmeyeceğini düşünmeyi bırakman çok iyi olmuş yalnız.
doğduğun güne kadar doğmamış olman
hiç doğmayacağın anlamına gelmiyormuş değil mi?
iyi çözmüşsün bunu.
seninle aynı gün doğuşumuz dışında da
ortak noktalarımız olmuş bizim zamanla.
keşke daha erken tanışsaydık,
daha erken sen olsaydım ya da sen, daha erken ben.
erkenden.
yerin gökten tek farkı, yerin gökte olmaması mıdır?
yerle bir olmak bu yüzden mi daha kolay yoksa?
hangi yalanla güldürürüm gözlerinin içini, iyi biliyorum.
sana ne söylesem keyfin yerine gelir, iyi biliyorum.
kahveyi neden sade içtiğini, iyi biliyorum.
birden fazla noktamız ortak seninle, bilmiyorsun henüz.
aradan yıllar geçecek
ve sonunda her şey ilk haline dönecek.
her şey kendisini yeniden inşa edecek.
bıraktığımız hiçbir şeyi bıraktığımız haliyle bulamayacağız ve hiçbir şey hatırladığımız gibi kalmayacak.
ve öyle bir anda gideceğiz ki birbirimizden, ne kalan bir şey anlayacak ne de giden, bu gidişten.
ikimiz de kafka kadar sevdik milena'yı.
tamam, kabul, kafka'yı daha çok sevdik ikimiz de.
ve bunun prag'a gitmiş olmamızla hiçbir ilgisi olmadı.
aynı zamanlarda aynı sigaraları içtik, aynı insanları sevdik, aynıydık biz çoğu zaman, aynı kişiydik.
parçalandık aynı zamanda, darmadağın olduk,
dışarıdan bütün göründük.
bölündük.
kışın yazdan tek farkı soğuk olması mıdır?
baharda susmak bu yüzden mi güzeldir yoksa?
baharda susamak.
baharda yazmak.
yaşamak.
ve ölmek, yine bir baharda. teklifsizce. sadece.
nihayete ereceksin çocuk, yalnızca sabır sana gereken.
kendinden.
erkenden.
susmak.
Kayıt Tarihi : 25.8.2019 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!