Suna Aras Şiirleri - Şair Suna Aras

En yakın çağrışımlardan uzak sesler getiren
Ayrılığı beziyorum köhneliyor düşlerim
Sana yazıp yırttığım mektuplar kadar masum
Yasağına uzanıyor ellerim.

Bu ülkede yaşadığım her gün azalttı beni

Vicdanlar tarihine bu not derin düşüldü
Orda gerçek olanla öyle kalacaksınız
Belleği yitik halka bunak hafızalara
Güvenerek sürekli yüz taka yüz çıkara
Bu oldu, doğrudur, iktidarsınız!

Gülüşünün izi silindiğin havlu
Hüzün yüzünü asmış duvara
Geçmemiş sarhoşluğum kokun sinmiş odaya
Bilerek unutulan halka, kuma yüzü
Öksüz aldatan gibi olmasın aşkta
Not:

Bir zamanlar aşk vardı
Annem gül elerdi yastığının üstüne
Düşürürdü ellerinden dalgınlığına gülen
Bir ipek mendili yol üzerine.

Uzun sürse de hasret selamlar yolda kalmaz

Hap… şır…ma
Siyasi sayılıyor bu günlerde
Hapşırma…

Belimde duruyordu saçlarım
Şimdi omzumun üstünde

Kaysa ne zaman sana düşlerim
Tutamam yüreğim uçunur
Ak bir kefenlik olur dünya
Hatırla
Verdiğim her sözü tuttum sana
Anılar bu ev bu eşya

“Halkım unutma bizi” gerçekten inanırlar söylediklerine
Ekmek ve özgürlüğe inanır gibi, inanırlar saf ve saydam
Onlar adına dövüşürler, ölürler onlar adına içleri rahat
Gülümseyerek giderler hoş geldin der gibi bir misafire
Düşerler uzun düşlerle, ömürleri hep kısa dağ başları
Özgürlük adına özgür yaşayamazlar, bu nankör süreçlerde.

Göbeğimi gül dibine gömmek için
Sıkılamış anneme ebe kadın
Ondandır kırmızıya tutkum
Şiire âşıklığım
Aşka alışkanlığım.

Kirli gri torbada bir piyango umudu
Baktık ki “kral çıplak”
Basbayağı Nü…

Gözlerinde mil “şükür”
Nil demedim unutma.

Bir ülke düşünün ki düşünce gömütlüğü
Salt deri et ve kemik
“Ağzı var dili yok” insan çöplüğü
Duman altı odalarda ağız yarışçıları
Duvarlar içinde çürür ses yiterdi
Durmadan söz sözü yerdi