Suna Aras Şiirleri - Şair Suna Aras

Ay dolanır ten nevroz’a
Sevince toprak aşktır çoğalan
Yüzünün ıslak tuzuna
Oğul verir…
Silah çatmalarından düşen kurşunla
Acısı perçemine büyür alnın

Yedi yerden yedi defa
Yediye bölündü gök kubbe
Yedi cellat yedi iple
Yedi gün yedi gece
Dünyaya indi gizlice.

Yüreğimin içinde gezinirdi gözleri
“Günebakan sarılığı” açardı yüzlerinde
Baktığım her aynada bir kadın görüntüsü
Acılar çarpışırdı kirpiklerimde.

Baktığım her aynada bir kadın görüntüsü

Sevda
Saflığa düşen bir duygu mu sence?
Çıldırmaya gönüllü dünya senfonisinde
Tuşlar, uçarı parmaklar
Rüzgâra döl savruluşu
Bu şiir de neyin nesi acaba

Işıltılı gökyüzü değişti Şef Seatle. Kararmış bulutlarının öfkesi, merhamet etmeyenlere, merhamet göstermiyor artık. Gökyüzünün ölüm burgacı, denizin öfkesiyle birleşti. Doğanın intikamı “Büyük Beyaz Reis” in, sarsılmaz sanılan imparatorluğunun kılıfını parçaladı. Zavallı, cılız bedeninin o iğrenç ve acıklı görüntüsü taşındı evlerimize. Bu görüntü o kadar küçük o kadar zavallı bir durumdaydı ki, “Büyük Beyaz Reis”in sömürerek açlığa mahkûm ettiği insanların bile içinde merhamet duyguları uyandı. “Büyük Beyaz Reis’” in sömürdüğü sofralarından arta kalan kırıntıları paylaşmak istediler, bu cehennem zebanisinin bir alt sınıfa mahkûm ettiği kara derili insanlarıyla.

Peki, bu ırkçı ve faşist ülkenin niyeti o günden bu güne hiç değişti mi?
Hayır, Şef Seatle…
Hayır…
Hiç değişmedi…

Aşk yüzüne tükürülmüş
Bir çift yalandır gözlerin.

Ben acıtan aşklara düşen bitiş iziyim
İçimde ki o üşüyen çocukla
Yok iplikler düşerim hayatla arasına

İçimize kuruduk be
Ayyuka çıkmadı ses
Kocamış dişler gibi döküldü yüzümüzden
Çözüldü buz
Gök delindi oyuldu can kökünden
Yarının çürük yakası, susuş, tek şef

Gönlümde son adımı kalan
Bir aşk sahnesi bitmekte
Hatırlanır, hatırlanmaz belki de
Ne diyebilirim
Tek kare gözlerimin önünde
Arada bir titrer bulanık

Zehir acısı bir dille gelmişlerdi gözleri zıkkım
Tadı alınmış bir sabah öncesi, tuzları yoktu
Damak lezzetini bulmamış ağızları, kan alışığı
Düşlerde suç taşır elbet, masum değildi düşleri
Kana ekmek doğruyorlardı göğe kimyasal artık
Aşksız, güç sevgisizliğinde bir çöldü yürekleri.

Aşk suçsa
Ben bütün suçları üstüme alıyorum
Hadi can “can cana”
Aşkın en güzel suçuna.

Bir dilim gökyüzü duruyor masada