Suna Aras Şiirleri - Şair Suna Aras

Tabutlar geliyor tabutlar
Analara ay yıldızlı tabutlar
Bir şapka... Bir bot... Bir bayrak
Bir teneke madalya da boynuna
Sormasın diyedir o da
'Vatan sağ olsun' derken

Çık kalbimden karşımda dur
İyileşsin orada ki incittiğin haziran
Sen benim alfabemsin bilmeni istiyorum
Ömrümün masalısın
Eylülden on ikiyi kaldırıp atsam
Ne eksilir içimdeki sancıdan.

Kapat gözlerini gözlerimin içine
Bir süre kıpırtısız kalalım ikimizde
İstersen yer deyiştir
Kalbime uzan yayıl bir türkü söyle ya da
Bak işte görüntüler göründü uzaklarda.

Şu çocuğu gördün mü?
O bizim Deniz kokan yüreğimizden yakın
Gülümseyip duruyor gözlerinin içinden.

Havayı tut bırakma
İçinin gizlerine sindir acı duyarak

Çek sandalyeyi yaklaş biraz
Şöyle dizin dizime sürünsün arada bir
Arada bir iç geçir kıpırdan huzursuzca
Güneşi ufalama yüzümü yerine koy
Gözlerini yerden kaldır bana ver
Etimdeki kokuyu duy

Bu da oldu
Ben susayım sen söyle
O sözcük kan damıtır kalbimin üzerinde.

AY

Ahmet Şık’a
“İt ürür kervan geçer
Yel kayadan ne koparır? ”A


Yukarıda ki satırlar, bizim oralarda çok sık tekrarlanan bir deyimdir.

Ah vaha sığmaz kadınım
Ölüm kalım savaşı bu akla karanın
Kendi kalbine inan ve oradan doğrulan.

Mutsuz iç çekişlerin leşini at dışarı
Mürteciler katlinde cenin kızların bile

Diyor ki,
Arkadaşlar
Şiirinde öfke var!

Öyle çok düşündüm ki, inanın ki az değil
Çıkarıp yüreğimi yerinden baktım

Her ne yaşamışsam şu ana kadar
İki harf arasında dolu ya da boş olan
Yalnız insana ait duygular vardır hani
İşte o duyguların rengi ile boyanan.

Doğrulayıp düşlerimi muzaffer kılan şeyler