Sultan Süleyman oğlu Şiiri - İlyas Payas

Kırık bağlamam, garip sazım elimde .
Atam Süleyman oğlu yaşar dilimde.
Neden daha evvel atlatmadım deyince?
Sözüm yetmez anlatmaya, efendiler...

Mart ayının , 68 kışında .
Kayseri ,Sarız kazasının,
Damızlık , dağının başında .
Sultan , Süleyman oğludur efendiler .

Yirmi dört oğuzun , güçlü soyundan ,
Bozokların , Yıldızhan oğlundan
Avşarların torun kolundan .
Açtı gözünü bey babam , efendiler.

Sekiz gardaşdan , üçüncüsü,
Dördü sesiz , dördü söylerdi.
Kim bilirdi, atam, beyim
Var olacak efendiler...

Köyün meydan yerinde ,
Yokluğun tam göbeğinde .
Ömrünün baharında ,
Peygamber işi , çobandır efendiler.

Erken yaşta , durmamış.
Gurbet yolunu boylamış.
Çok uğraşıp ,çabalamış .
Atam beyim , Efendiler..

Yörüklük var kanında .
Durmamış hiç yerinde .
Orta Asya'dan bu yana
Göç eylemiş efendiler.

Köy, İstanbul, Yeşilhisar.
Kâh durmuş , kâh gezer.
Nerde zulüm görse kızar .
Korkmadan hakkı söyler efendiler.

Şeyh bedirden , Çolak hocaya.
Yolu düşmüş nice kocaya
Anadolu irfanıyla kandilnce .
Geçmiş ömrü efendiler.

Gözü toktur ,gönlü bol sözü hoş.
Kapısı ,sofrası hep açık durmuş.
Çünkü atasından böyle görmüş .
Emin oğlu Süleymandan efendiler...

Dedem sülayman ,
Ebem ,Sultan garıdan .
Razı olsun yüce yaradan .
Beş dilsizin halinden .
Anlamışlar efendiler.

Yollar uzun , dağlar soğuk,
Dertler çok, vakit zor imiş,
Sekiz gardaş , iki yoldaş
El ele vermiş efendiler

Darlık gelip gurbet görününce.
Babam Çakırın kahvesine varınca .
Gardaşlarıda yanında olunca .
Güçlüler Elhamdülillah efendiler.

Genç yaşta , ağaları ,paşaları .
Gördü türlü türlü yaşamları .
Sevmez haddi aşanları.
Dönüp bakmadı efendiler .

Mersin'den , Hataydan
Nice nice diyardan.
Geçti kervan gibi ömrü , ağırdan.
Yapmadığı iş kalmadan .
Yaşadı hayatını efendiler.

Dayısı Hacı rahmetli.
Uğurladı genç askerini.
Orada öğrendi , bu meziyetini.
Güzel yemek yapar efendiler.

Yaşı geldi birgün yirmi beşe.
Sevdalandı valideme düşünde.
Doksan altının yazında.
Evlendiler efendim ...

Ben yakışıklı ve iki çirkin çoçuk.
Hanesine huzur olduk.
Gayreti biz ondan gördük.
İyi ki babam efendiler...

Dik başlı Erciyes dağından ,
İyi anlar bitkilerin dilinden.
Gül yetiştirir külünden.
Benim canım babam efendiler .

Daim gider düğüne ve ölüye .
Dost biriktirir gönül denen heybeye.
Bir selam gönderince.
Açmazları , açar efendiler.

Dostu da çoktur , düşmanıda .
Dönüp bakmaz ağyarın yoluna
Sözü hemen dilinde .
Çekmez lafını efendiler...

Sözü tatlı , dinleyeni çok.
Karnı açtır , gözü tok.
Çok yiyemez zaten çok
Çabuk açıkır efendiler ...

Anlatmayla bitmez bey babam.
Sultan , Süleyman oğlu.
Şiirleri aşar , destan olur .
Bunları duyunca , elbet beni bulur
Yardım edin efendiler ...

Yetmez sözüm , onu anlatmaya ,
Üç beş şiire sığdırmaya .
Seçme hakkım olsaydı var ya ,
Yine onu seçerdim efendiler.

Bir destandır , Yaşar Payas .
Beni çok sever , diğerlerini az.
Muzip oğlunu , bir kenara yaz.
Hayır dua isterim efendiler.

Ne gölgesi eksik olsun.
Nede duası , çok sever garib anamı .
Hayırlı bir ömrün tamamını
Yaşadılar beraber efendiler.

Anam , Hazretim,Perihan.
Başına taç ,evine Sultan.
Ayrılmaz bir an yanından.
Huzurları daim olsun efendiler.

Bacım Sultan, dünyaya kara gelmiş.
Babam bir tane yeter demiş.
Gönül bahçesine ekmiş.
Güldür oda efendiler .

Karındaşım Muhammed Ali
İsminle müsemma olasın emi.
Uzun bir aradan sonra geldi geleli.
Sevindik hepimiz efendiler ...

İlyas bu destan kolay bitmez.
Anlatmaya kitaplar yetmez
Sözlerim , hakiki pekmez .
Buyrun yiyelim efendiler...