Köyümüz
Bir esinti sürükler vadiyi ayırır dağlardan
Sessiz bir rüzgar karşılar, dışardan geleni usulca
Hortumcusu geldi, sildi süpürdü,
Hani bana diyen,dürzü köpürdü,
Perdesi yerli değil, ithal güpürdü,
Karı koca bir oldu, malı götürdü.
Tek göz odalardan oluşan evceğizlerde
Dünyaya açıldı gözler çekingen,
Çamurlu sokaklar aşıldı yıllarca sabırla,
Bacalardan isli dumanlar savruldu geleceğe.
Boş arsalarda varıldı çocukluğun tadına
Çelik çomak seslerine karıştı mahalle cayırtıları,
Uzun serviler sessiz,
Başucu taşları kedersiz.
Kuşlar hür gökyüzünde,
Ölüler naif bir uykuda,
Kimsiz kimsesiz.
N’ARAN?
Etrafında hırsız maran?
Uzaklaşma yanına bak,
İnek gibi sağan maran?
Mecliste oturana bak.
Toprak ıslaktır,ter kokar.
Mayadır, Adem de vücuda gelen
Toprak anadır,yardır,
Hasattır, harmandır, çapadır.
Canandır toprak, canda çabadır.
Yarendir toprak, kara sevdadır.
Ve yine akşam..............
Ve yine kuytu köşelerin hınzır sessizliği,
Darağacı kadar soğuk,
Titretir iklim serpintileri.
Mahşeri kalabalıklar geçitte,
Pişmanlık türküleri söylenir,katmerlenir özlemler,
Gidiyorsun
Ardında hasretler bırakıp,
Önünde umutlara demir alıyorsun, vakit bu vakit
Mevlana karşılıyor seni gülümseyerek,
Bir kuş kanadında iniyorsun evine, ürkek bakışlarla
Gidiyorsun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!