Süleyman Demir Şiirleri - Şair Süleyman ...

İ. G.'ye...

Çaldılar gülüşünü çocuk yüzünden
Kırdılar dallarını kiraz ağaçlarının.
Sen ki dizini kanattığın şu patikada
Güneşi sığdırıp yüzüne

Yusuf'a

Bir masal bu delikanlı
Farklı öbürlerinden.
Bunda iyiler kazanmıyor
Nerede bir arsız, kalpazan, onursuz varsa

Bana öyle bakmayın,
Ben sizin gibi değilim..

Ben,

Bir evin hayırsızı,

Bütün acılar diner,
tasalanma çocuğum!
Diner bütün acılar...

Şefkatli bir el gibi,
siler hüznünü toprak.

Zaman geçer,
Eskir parktaki havuz
Dökülür boyası apartmanların
Çamurdaki izine su dolar çocukların
Kar yağar bahçelere
Bayat bir ekmek tadı

bakma sen 'alıştım' demesine dilimin!
ölüler de ölüme alışmamıştır daha!
bir otobüs camından salladığım elimin,
yüreğim de zulmüne alışmamıştır daha!

ayrılığın sancısı dinmiyor yaşamakla!

-belki onbeş yıl sonra olmaz bu kış sabahı...- 26.11.05


cayır cayır yanıyor soba,üstünde demlik...
gün yeni ağarmakta, dışarda kar yağıyor!
radyo dinliyor dedem, bir musiki matemlik...

geçerek duvarlardan biliyorum; gelecek!
beyaz silüetiyle o beklenen hayalet...
bu karanlık odayı pürnur olup delecek!
billurdan sepetiyle o beklenen hayalet...

tüylerim ürperecek,köşeye kaçacağım!

adam koştu bir ömür
dağlar aştı!
çöl geçti!
dalgalarla,denizlerle güreşti!
tam uzanıp tutacakken güneşi;

16.10.05


çekildi güneş yine karşı dağlardan demin!
bu hayalet şehire bir kızıllık süzüldü...
birikti pencereme hançerleri matemin;