Ağlama gülçiçeğim,
Solmasın hayatının filizleri,
Akmasın gözyaşların,
gönül mabedine,
Biter, geçer dünlerin,
Mazide yerini alır hüzünlerin,
Gitmem lazım degişin
Belki bu kadar
Güzel olmamıştı
Belki hiç bir cümle de...
Çünkü aşinaydim sana
Bilmezdim şu koca,
Şu zindan, şu bedbaht şehirde,
Seni avare avare arayacağımı,
Yada ağaçlı yolun,
Köşesindeki dilenciyle,
Sohbet edeceğimi,
Aklımda firari düşünceler,
Kalabalığın içine alanen konmuş biriyim,
Bilinmez yaşanır bir biçimde
Anlatılmaz bu ahval içinde!
Süleyman BALABAN
Gitmek gerekir bazen
Sessizce iç sesinle konuşarak
Ya da yaşamak lazım
Hayatı akışına bırakarak...
Yaptığın hatalar gelir aklına
Hani gelmeseydin,
İçim böyle ürpermezdi,
Suya hasret dudağım,
Kurumazdı aşikar yokluğunda,
Kıraa düşmüş saçlarım,
Bugün ben ölebilirim anne,
Yaşamak dediğin nedir ki,
Pamuk ipliğiyle hayata bağlanmak mı?
Bilinmez, bildiğim tek şey hatıralar,
Zaten bir onlar beni yakalar,
Bırakmazlar, hesap sorarlar,
Saçlarına belki değmemişti
Bu asi rüzgar
Bunca acıya dayandı da yürek
Gidişinle mi başladı sonbahar...
Vedaları sevmen bilirsin sen
Beklemektir aşk,
Geleceği yola bakarak
Gelmeceğini bile bile
Kimi zaman hüzünlenmektir…
Düşünmektir aşk,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!