Süleyman Balaban Şiirleri - Şair Süleyma ...

Zamansız ayrıldım gülüm senden uzaklara,
Umut bağladım artık sensiz doğan şafaklara,
Her an değil arada sırada bir ara,
Özledim kardelenim seni özledim!...

Bir bakışın vardı canıma can katan,

Özlenti içinde
Kalınmalı mıydı
Acaba
İzmirli bir güzelin
Islanmaya hasret
Çatlamış dudaklarının

Öğlenin sıcağı beynime sanki işlemişti,
Asfalt bile sıcaktan yarılmış, pişmişti,
Bankanın kapısında bir kız gördüm, yaralandım,
İçimi biçti, kaçamadım, Rafet Abi...

Yaradanın verdiği hoş şivesi,

Ne mümkün o senin,
Hercai güzelliğini tasvir etmek!...
Başka bir bilinmeyende,
Resimlerde...
Şiirlerde...
Sevgilerde...

Önce anlamazsın, olup bitenleri,
Bir perde inmiştir sanki gözlerine,
An olur geçer günlerin,
Berduş sarhoşluğunla,
Hep iyilik yaptım dersin,
Ama sebebini gizlemezsin,

İrkilerek giderdim, Rüzgarlı sokağa,
Say ki bütün çamlar,
Bir oyana, bir buyana,
Devrilircesine salınırlardı,
Uzaktan derin bir ah gelirdi,
Olduğum yere sığınırdım,

Dostlarım dün yoğundunuz,
Herkes elinden geldiğince,
Birşeyler yapmaya çalıştı,
Ama zamanda yoğruldunuz...
Bir günde nasıl unuttunuz...

Bekledi seni saatlerce,
Masam bom boş elimde bir sigara,
Öylesine kapıyı dikizledim,
Her kim içeriye girişinde,
İçimde tatlı bir heyecan,
Acaba sen misin diye,

Bir masa, bir sandalye
Bir kağıt, bir kalem
Birazda loş ışık var
Kadim dostum
Kırmızının maviye küstüğü
An mı? dersin

Sana bakmak,
Suya bakmaktı,
Derdini anlatmaktı...
Seni bir nev-i,
Anlayarak yaşamaktı!...