Ben seni özlediğimde,
Hayaller kurdum,
Resimler çizdim,
Sabrımın ötesinde!...
Ufacık odamı senle yaşadım,
Kara defterimden,
Şimdi sen yoksun,
Gece yok, ışık yok,
Paylaşılan geçmiş,
Hiç yaşanmamış bir
Gelecek mi var!...
Ben senin neyinim
Anlayamadım
Eserken deli rüzgar başında
Sığındığın bir liman mı?
Yoksa akarken
Sebepsiz yere göz yaşın,
Ve bir gün hayatından
Sessizce çıkıp
Gidesim gelir
Nedenini sorarken
Belki canını yakan
Belki de inceden inceye
Bir masa, bir sandalye
Bir kağıt, bir kalem
Birazda loş ışık var
Kadim dostum
Kırmızının maviye küstüğü
An mı? dersin
Ve sen girdin hayatıma
Tüm bilmecelerin le
Sağdan sola
Yukarıdan aşağı süzdüm seni
Kalbim beynimle savaşırken
Yine de çözemedim
Kar beyaz ellerin vardı
Dokunmaya kıyamadığım
Kömür misali gözlerin vardı
Bakmaya doyamadığım
Şimdi düşünüyorum sensizliği
Bugünlerde hiç tadım,
Tuzum yok,
Ne yana baksam,
Seni hatırlarım,
Tanımadığım her yüzde,
Seni hatırlarım,
İçimdeki hatıraları,
Bir bir kurşuna diziyorum,
Hani bir ses,
Bir nefes gelse senden,
Günün doğması gibi,
Bir umutla onu bekliyorum,
Sen git sevgili
Bırak yalnızlığıma
Hoyrat bir rüzgar eser belki
Işığındaki karanlığıma
Sen git sevgili
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!