Sükut ikrardan gelir, sükutta bin fazilet.
Faziletle yaşamak şimdi büyük keramet.
Habire kelam satan olmuşuz, birer tüccar,
Boncuk gibi dizeriz, tesbih olur boş laflar.
Neden, niçin sözleri sandıklarda küflenir,
Gereksiz bilgilerle hafızamız yüklenir.
Doğru kıldan incedir; “aman ha bize gelmez”,
Para, mal, mülk tek doğru, başka bir şey bilinmez.
Nereye gidiyoruz? Bir hiç mi bunca çaba?
İki metrelik çukur, bir bez parçası caba.
O çukurun kapısı nereye çıkar acep?
Bitmek mi, başlamak mı ölüm denilen sebep? ...
(6. Şubat. 1985 - İzmir)
Ali OskanKayıt Tarihi : 21.6.2006 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!