Haramın küpünden bal yiyenlere
Ne desem söylesem az gelir Kurban
Hak hukuk ne imiş bilmeyenlere
Helal ne haram ne vız gelir kurban.
Onun için madde öndedir önde
“Biliyorsan konuş ilham alsınlar,
Bilmiyorsan susta insan sansınlar”
İnsan ol ki her mecliste ansınlar
İnsanlık kutsaldır, insan kutsaldır.
İnsan ki gerçekten çok kutsal varlık
Dört duvar içinde geçmiyor günler
Çektiğim çileyi ne bilir eller
Viran olmuş bağım açmıyor güller
Akıyor göz yaşım dinmiyor anam
Kapılar kapanır yüzlerimize
İslam’ın paytahtı ey kutlu şehir
Müminler gelip görsün Medine
Vakti hal olan etmesin tehir
Ravzasına yüzler sür sün Medine
Mevlam halk etti bu canı
Ne hünerler verdi bize
Yaptık ev-i barkı, hanı
Ne hünerler verdi bize
Yarattı semayı, arzı
Gönül bahçesinin solmayan gülü
Sarıçiçek, mormenekşe, nergisim
Otağında tutsak ettin bülbülü
Sarıçiçek, mormenekşe, nergisim
Oğlan babasını, kız anasını
Tanımayıp birde moruk diyorlar
Eğer fazla çıkarırsan sesini
Kapının önüne koruk diyorlar.
Ne günlere kaldık aman ha aman
Sene bindokuzyüz seksen üç yılı
Sayısız yaralı bin üçyüz ölü
Kimi mecnun olmuş kimisi deli
Kadir Mevlam böyle yazmış yazıyı
Büyük bir acıdır, büyük bir tasa
Düşünceler bir birini tutmuyor
Ağızda mı kusur sözde mi kusur
Teselliler ruhu tatmin etmiyor
Bedende mi kusur özde mi kusur
Duygular körelmiş, kalpler nasırlı
Göz açtığım bütün yerde
Seni görüyorum seni
Semavatta her zerrede
Seni görüyorum seni.
Yağan yağmur esen yelde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!