Lodostan son vuruşlar
Kara bacaları gecekonduların
Duman
Sessiz oynaşır azraille
Can alıcılığında sessizliğin
Derinlere gömülür soluklar
Kulak duymaz göz görmez
Hava
Buz gibidir dışarıda sarılmak gerek
Kalkması zor artık
Yer çeker
Yel çeker
Yorgunluğuna bir günün
Son defa kapanır gözler
Siren sesleri dalar kulakları
Eller değişik
Ayaklar değişik
Gezinenler dün geceki odamın sıcaklığında
Kimine ayak sesleri karışır komşuların
Yabancılar
Bile bile hep aynı yabancılar
Yıllar yılı
Telaş bile aynı sakinliktedir
Canlarımız
Analarımız
Babalarımız
Çocuklarımız
Eller
Canlı kalanları arar
Eller
Battaniyelerde
Mühendislik fakülteleri toprak gibi çok
Devlet
Devlet büyüklerimiz mikrofonlarda
İçi boş gözü dolu laflar
Konuşun konuşun
Seneye bu mısralar burada
Diğer seneye de
Konuşun bakalım neye yarar
8 Mart 2010 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 8.3.2010 22:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!