Suçlu Şiiri - Kağan İşçen

beni unut
sormadan nedenini
yalansızlığımın
kanamalarım şırıltılı taç yapraklı
dört yapraklı bir takvim
uzun yolculuğumun kavşakları
dört kapılı bir kargaşa bu denli çıplaklığı ağaçların
geceyi giyinmiş kuşların sessizliği
sen ben yaşam ve ölüm
gemileri yakmak için doğdum ben
misyonum tütünün genzini yakması
ah etmesi kalbine batan pizin
düşünmen kentin yalnızlığının biz olduğunu
özendiğim akşam kuşluğunun saçların olduğunu
belki kanamalarımın Hızır huylu tuzuyla duyarsın sesimi
gözlerim sensiz irin dolu gayya

sana olmasa da
geleceğim bana gelmemene
döneceğim sensizliğin senli renkliliğine
şimdi damarlarım çöl
kalbim kum fırtınası
serapsızlığımsın
ıhlamur zamanlı yağmurlarıma gel
beni unut

beni unut
kendini anımsa
o zaman olurum sende
kendini anımsamanda bul beni
ıhlamur zamanlı yağmurumla yıka yüzünü
ölesiye yaşanası ayrılıklara açtım can evimi

kendini anımsamanda unut beni
beni unutmanda kendini anımsa
görevimiz uzun yağmurlu kısa
ufka eğik kaşlarını kaldır
bak şafakla zengin gözyaşlarıma
yaralarım kabuk bağladı güz üşümesi hissinde
kardan adamlar gibi küskünüm güneşine
dünyanın hali bu leylayım tüm çağırmalarına

beni anımsa
kendini unut

ölüm bir anımsa
bin anım sensizliğim

kanıksa
beni
gözyaşlarında tut

ölüm bir sanıksa
bir suçlu sensizliğim