Şimdi tesellim sadece hatıralar
Kalbimi çalıp alıyor o anılar
Geçmiyor acı bitimiyor yıllar
Şimdi tesellim sadece hatıralar
Bastı yine gam ile gaflet
Aramızda uzun bir hasret
Bitmeyen Günler bana dert
Ümidim yıllara kaldı hasret
Gözyaşlarım oldu sile sile
Sarp kayanın dar gölgesinde
Ümitsizce düşündüm her nefeste
Gurbet bitmiyor hep ensemde
Ümitsizce düşünüyorum her nefeste
Bahçemde güller solmuş açmıyor
Kalbim dert dolu mutluluk saçmıyor
Acılar içinde sevgi yaşanmıyor
Derdimden bıkmış kalmışım ümitsiz
Bekliyorum mutluluğu yıllar ardından
Sevdan uzaktan doğdu kalbime
Düşündüm, geldin hep hayalime
Adın aklımdan geçti düştü dilime
Sevdan uzaktan doğdu kalbime
Seni düşünerek daldım o günlere
Vefa minnet taşımalı insan özünde
Huzur veren muhabbet olmalı sözünde
Düşüncesi lütuf, tebessümü yüzünde
Kin ve kıskançlıktan uzaklaşmaktır Vefa
Hayatı taçlandıran manevi sıfattır
Gecenin bitmeyen al karanlığında,
Sabahı bekledim ay ışığında....
Her dakikam senin hayal sıcaklığında,
Düşledim, seni yalnız başıma...
İnsanlar var çeşit çeşit,
Olur mu hiç birbirine eşit,
Kendini sanıyor sanki mürşit,
Yanar döner pervane gibisin.....
Açılmış yapraklar dökülecek sanki
Solmuş sevgilere benze gibi
Kalbim ağlıyor duracak sanki
Yaralı Aşklara benzer gibi
Karanlık bir gece, yine üşüyorum
Beklediğim günler acı oldu bana,
Hasret rüzgârları savurdu yana,
Haberin gelmedi ne oldu sana,
Beklerim seni, tezden gel güzel.
Derman varımıdır bilmem çaresizliğe,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!