Bir garip yer, sıkıntı basıyor
Günlerim seni düşünmekle geçiyor
Özlemin kalbime ok gibi batıyor
Günlerim seni düşünmekle geçiyor
İnliyor bağrımda dinmeyen özlem
Gönül ister, dizim tutmuyor ki gelem
Bilmem ey vefasız seni kimden soram
İşte böyledir gurbet Geceleri
Kalmamış hiç sevesim yaşamaya
Bugün günlerden dört Nisan ikibinyirmibeş.
Kalbimde dinmeyen bir çarpıntı oldu bana eş.
Doğmayacak sandım Sabah olunca güneş.
Sabah olmadı, gecem oldu bana kabusla eş,
Zaman geçmiyor, hayat burada yalnız zor.
İçime düştü ansızın amansız zalim bir kor.
Geçmeyen dakika ve saati birde bana sor.
Döşek kar gibi, bedenim buz, yorgan ise kor.
Sağım, solum hasta insan karşıda koca duvar.
İçime ansızın hüsran doğar
Gözlerim kararır, dertlerim boğar
Hasretin Kalbime aniden yağar
Hayallere kapılır kalırım Sevgilim
Yıllardır hep hasretini çekerim
Gözlerimde renklerin sevgiye döndüğü tonu
Düşüncelerimde bitmeyen bir derin konu
Bekliyorum gelmiyor her hafta sonu
Yine sen, sen hep hayallerimdesin
Saydım tek tek heceleri
Rüyama girdiğin geceleri
Adının bütün harfleri
Kalbime yazılı hayatımın gülü
Unutmadığım o yıllar, dökülmüş maziye
Bahtım yazılmış ezelden kara
Dikildi kalbime bir vurgun yara
Dertlerim bitecek sandım, bir ara
Bitmeden boğdu beni hüsrana
Hep ağladım acıyla hiç gülmeden
Ezelden ebede kadar rehberimiz
Hz. Muhammet'tir tek önderimiz
Günde beş vakit ibadetimiz
Huzura giden yoldadır ibadet
Yüzümüzü kıbleye doğru döndük
Yine sabah oldu her taraf sessiz.
Karşımda yeşil duvar ortam ıssız.
Bugün üçüncü gün durum hala belirsiz.
içimde bir ürperti, sessizlik ise korku.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!