Bu soğuk sokaklarda,
Bu acıtan şey yokluğunmuş meğer.
Dudaklarım gamlanır,
Gözlerime hüzün çöker.
O aynada gördüğüm yüz, ellerimi üşütür,
Ciğerimi söker zemherinin ayazında.
Hem eksik hem de eksiltiyor bu ay,
İliklerime kadar ağlatıyor sonrasında.
Menekşeler de kokmuyor,
İçimde bir ıssızlık, bir yalnızlık,
Bir sızı işte, sarı sıcak yakan,
Sensizliğe gömülmüş bir anı sonrası hıçkırık.
Bir zamansızlık yüreğinde,
Akreple yelkovanın tam da ortasında,
Yükselir canhıraş bir ses,
Balık gönlüm çöle kavuşur o an, Şubat’ın otuzunda.
18 Şubat 2022 / Cuma / Bartın
Halil KumcuKayıt Tarihi : 20.2.2025 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Sevda, takvimde yeri olmayan bir günde yaşanır; zamanı donduran bir anın içinde kaybolur."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!