Suat Zobu Şiirleri - Şair Suat Zobu

Önüm arkam sağım solum neresi…

Şaşırttın yolumu bulamaz oldum,

Görenler sanıyor çavlan deresi,

Soysuz...

.
(Hiç kimse ya da çok kimse)

İnsan Olmak Gerek

.


ÖNCE:

Biz hepimiz Ermeni’yiz dediler,

O ayaktan gör ne haltlar yediler,

Hocalı’mız katliama uğrarken,

Bir yanda Filistin, bir yanda Musul,

Biz de Müslümanız kabul et Hoca.

İşine geleni görmek mi usül,

.


Ben burda öksüzüm sen orda yetim,

Nedense gülmüyor yüzümüz Ali.

Ne mektup, ne selam, ne de haber var,

Unutmuş mu bilmem, terk etmiş belli.

Sevilip sevdiğim ahu gözlü yar,

Kapıyı çarpıp da gittin gideli,

Dımdızlak ortada kaldım vefasız.

Hayatımı zindan ettin edeli,

Dizimde ferimsin,

Önümde fenerim,

Yolumda nurum, yaşamımda onurum,

Diyorlar ki unuttu bilmiyorum doğru mu?

Mutluluğun üstüne duydum sünger çekmişsin,

Doğruysa kara taşla dövem garip bağrımı,