Suat Zobu Şiirleri - Şair Suat Zobu

.


Meth’ederler gülyüzlümü görenler,

Güzel mi, çirkin mi göremez oldum.

Aşık küsmüş figan eder feleğe,
Sazı kırılmış da teli perişan…
Bülbül konmaz olmuş gülün dalına,
Ağaç kırılmış da dalı perişan…
.
Bir gül dersem erenlerin bağından,

Hala kulağımda duruyor hala,
Ölüm müjdeleyen o soğuk sala.
.
Ölümsüze giden ey ölmüş ölü,
Sonranın dikeni, öncenin gülü.
.

Adı Bayram’dı, Soyadı Uluer,

İskilip İlçesi Üçdam Köyünden,

Afyon'daki 25 fidandan biri,

pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...

.

Ey yar,

Bedrettin,

Karda kışta,

Kızılca kıyamette,

ben bir,

deve kuşuyum...

tüylerimden bellidir asaletim,

.


Gittin,

Ha deyince gelinmez uzak diyarlara gittin,

Ey yar,

Yaz olurdu, kış olurdu,

Günler kısalır uzar,

.

De ki hiç sevmedin, de ki yanmadın,

Öyleyse bu kadar yakışın niye,