Seni seviyorum bir sığınmadır çoğu zaman
sana sığınıyorum.
bir çocuğun en güvenli yer bildiği
annesinin etekleri ardına saklanır gibi
Silemiyorsam eğer,
üzerini karalamanın ne yararı var,
her baktığımda yine seni göreceğim içimde...
Şimdi sen yoksun
ve daha önce söylediğin ne varsa,
herşey senin sesinden kulağımda.
Duyuyorum
ama sen yoksun...
Beni sevmediğini daha önce defalarca dile getirmiş olabilirsin.
Sana;
bana alış, beni önemse, beni sev diyemem ama, bu benim seni seviyor olduğum gerçeğini değiştirmez ki…
Sana çok şey söylemek istiyorum
çok şey yazmak...
Ama biliyor musun,
ne söylesem, ne yazsam
Sonunda anlıyorum ki,
sadece iki kelimeymiş dilimde onca budaklanan....
Yüreğim tüm dünyayı kaplayacak kadar değil,
içine girdiğinde, bana küçük mutluluklar yaşatan "Sen" kadar büyük...
Sen sadece sus. Tüm tesellileri verdi senden öncekiler. O yüzden dudaklarından dökülecek sözcüklerin acısı hala yüreğimdeyken, sen sadece sus ve git…
Seninle oturup,
karşılıklı çay içmekte keyifti
ama;
Soba üzerinde bir demlik çayın demini almasını beklemek
tüm hayatın keyfiydi
Şimdi sensizliği,
aslında kimsesizliği öğretiyorum her uzvuma...
Bu ucuz hiçlik giderek kaplıyor ruhumu...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!