Belki de hiç yer etmediğim,
edemediğim.
Senin sadece kendini kandırdığın bu aşk masalından uyanıp,
Yüzümü bile yıkamadan çıkıyorum şimdi
Dilimin ucunda ne varsa haykırmak istediğim,
içime akıtıyorum şimdi.
Damla damla değil üstelik, oluk oluk, nefes nefes....
Bir sanatın son temsilcisi kalmışsın gibi bakıyorum sana,
öyle hayran, öyle aşkla...
Issızlığımdan mıdır, bilmem,
bir süredir içimde sana sövüp duruyorum..
Artık yabancılaştığını söylediğin düşüncelerden arındıktan ve içinde ki o boynu bükük çiçeği koparıp, kendinle ilgili bir tek dilek tutmadan gel bana. Zira aşk koca bir kayboluştur…
Kağıttan uçaklar gibiyiz, ne kadar hızlı yükseliyorsak o kadar sert çakılıyoruz yere...
İçinde adının geçtiği tüm kitapları yakıyorum şimdi....
Kaçırdığım her otobüs,
sana geç kalmışlığımı,
aynada ki görüntüm kadar çırılçıplak vuruyor yüzüme
Bir erkeğe ilk Defa aşık oluyormuşsun gibi tutacaksın Ellerimi...
Tutkulu, sımsıkı, kırasıya...
Neye yarar ki,
sensizliğin boşluğunda savrulup gitmek.
Bana aşk lazım, bana sen lazımsın,
gerisi yok ki zaten...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!