Sözlerin Vecizedir Fena Geceme

rüyasız uykularım tavı geçmiş sensiz
ben gayrı memnun vazgeçilmekten yağmurum karalama defteri
ölümdür adı miskindir sensizlik acısına suretsiz iltifat
nankör ve erişkin kirpiklerinde oynayan
mukayese edemem sensizlikle bile ölümü güzegahsızım
itimatsızlık kudretsizlik mahzeninde olgunlaşır dokunmanın
ölümle telkin edilir mi be gülüm hayat intikamsız
bırakmak aşkı dönmek akrep zehri
kan dökerek gasbetmek kendini terkediş yağmuru
insan iftar etmeli ayrılığıyla
delilik olmalı muhakkak istisnasız
yükü ağır bünyesinde alışık sevmeye
titreyen gül goncasına benzeyen yerimdir bırakışın
üstünde çiğ damlası anıların incinmişliği
yarım bırakılmış şiirimsin hakikatsiz
ölüm olsa olsa topal değneği kanla yazılan tarihsizliğimize
sözlerin vecizedir fena geceme
senden gelecek ilk yıldırımı bekliyorum
ruhum susamış yıldızlara
ruhundaki kahramanı bir tarafa atma