Soytarı Şiiri - Veysel Şimşek

Müdürün köpeği pitbulla, kangal,
Koparır zinciri tanımaz engel,
Yüreğin yiğitse dışarıya gel,
Yiğit nasıl imiş görsün soytarı.

Karstan geçer kötülüğün tüneli,
Hep derler ben beni bildim bileli,
Sözüm sana ıssız dağın çakalı,
Yiğit nasıl imiş görsün soytarı.

Yalakalık işi,gücü avare,
Nasıl olur dersin sen aka kara,
Haylaz ittir sürsen gitmez davara,
Gerçeklere yalan dersin soytarı.

Mertlik sıfat değil yürektir yürek,
İşi yalan,dolan söyler severek,
Alışmış anlamaz desen ne gerek,
Allahım belanı versin soytarı.

Bak şu düzen baza bak şu fetbaza,
Yüz yıl yaşasada adam olmaza,
Yalandan dolanda geri kalmaza,
Aklınca insanım dersin soytarı.

Kendince ukâla bak şu lavuğa,
Horozdur diyemem benzer tavuğa,
Cümle alemse senden çekiyor yaka,
İşte bu kadar da körsün soytarı.

Ben ehli insanım söyler, dinlerim,
Yalan değil gerçeklere yönlerim,
Kıymet bilir kıymet halden anlarım,
İnsan nasıl imiş görsün soytarı.

Doğal hakkım olan çift ayakkabı,
Akıl almaz yalan Karslı ittir, lakabı
Yalan söyler sana verdim der tabi,
Bu kadar da nankör körsün soytarı.

Veysel der; Siz yorum yapın kalana,
Güvenim yok benim böyle yılana,
Adamış kendini türlü yalana,
Helal değil haram yersin soytarı.