Sümelek Şiiri - Veysel Şimşek

Düşünmez kimseyi egoist, bencil,
Sana seni rezil etmektir hıncı,
Akıldan piyade budur inancı,
Memlekette böyle çoktur sümelek.

Sanki bu dünyada kısmet verici,
Mantık dışlı gericiden gerici,
Yaptığı iyiliği öne sürücü,
Senden başka lanet yoktur sümelek.

İnsana nefreti içinde maraz,
Anlamaz dinlemez işi itiraz,
Bencillikte usta, kendisine farz,
Azcık insan ol, dik dur sümelek.

Benim sözüm gerçeklerin ayanı,
Örneği dünyada çoktur beyanı,
Farketmez ki erkek ile bayanı,
Unutma terazi haktır sümelek.

Bizim sümelekler uyanık, ahmak,
İstemez karanlığa ışıklar yakmak,
İşi gücü suçun üstüne çıkmak,
Yaşamda efsane farktır sümelek.

Şaşkın bülbül kıraç dağlarda öter,
Ne biterse engin ovada biter,
Bizim sümelekler dostluğu satar,
Dostluğun bağında dik dur sümelek.

Veysel sümelekten çok canım yandı,
Sümeleği gerçek adamdır sandı,
Ne yapsın garibim buna inandı,
Anladım dünyada çoktur sümelek.