Her şey dingin, sessiz sakinken yaşam,
Rengarenk çiçek bahçesi gibiyken gençliğim
Toplayamadım, koklayamadım
Kıymetini bilip saklayamadım.
Sarılıp sımsıkı, hep benim ol,
Gitme, kal
Diyemedim...
Elimde kağıt kalem;
Siyah-beyaz, renksiz, boyasız
Özgürce bir kalp çizmeyi
Oklarla onu beni yazmayı
Umursamadan kınayan bakışları,
Sarmaş dolaş gezmeyi
Beceremedim! ...
Çocukluğum, gençliğim asılı kaldı kirpiklerimde...
Ne gecem koyulaştı, ne de şaraba döndü akşamım
Dokunamadım zamanın asi yüzüne bile
Terk etti duygularım acımasızca.
Şimdi sevgiyi tatsam, aşka gelsem
Asılsam sevdaya delicesine
Vakte dar bu anlarda kucaklasam gizlice
Çalışıp çabalasam, döksem servetimi önüne
Dile gelse pusuda bekleyen duygularım
Konuk olsam, en derin sevdalara
Gelir mi, dönüp bakar mı yeniden?
Ve sıvasam Güneş'i balçıkla,
Aşka davet etsem tüm bulutları
Ömür yağdırsa geçip giden yıllarım
Islansa yüreğim inceden inceden,
Söyle ne çıkar ki, gurbette kalmışsa gençliğim? ...
Ne çıkar ki? ...
Rukiye Çelik
06.11.2007 13:30:00
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gün çok sevdiğim uşşak makamı şarkılar üzerine, bu güzel şiir beni büyüledi.,
Gönlünüze, kaleminize sağlık.
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (20)