Sonra zor geçti kendi içinde

Sonra
Deli gibi içmek, kendimden geçmek istedim
Olmadı. Yapamadım
Bilinçaltına yerleşik tetiklerin çekilmesiyle irkildim
Şiir mızrakları saplanıyordu
Gözleri sel olup akarken
Ben seline kapılmış sürükleniyordum
Öylesine zor öylesine sancılı
Yaşanması gereken, yazılmasıyla geçiştirilen
Yıllar öncesinin unutulmuşluğuyla dirilen
Yok oluşun var oluşuna uyanan mumya gibi
Film şeridi gibi akıp gitti
Eksik, kopuk, kendinden geçmiş
Senaryosu bozuk oluşuyla

Sonra
Deli bir ressamın fırça darbeleriyle ayıldım
Tuvale her dokunuşu bedenimi yaralarken
Başka tarafta şair şiirlerle cinayet işliyordu
Ölüyordum kimse görmüyordu uyandığımda
Ne çok terkedilmişlik, ne çok sessizlik içinde
Ressam hiç durmadan çiziyordu
Şair imgelem kurşunlarıyla yaralıyordu
Ah! Yaralıydım. Üstelik sensiz
Daha ötesi yaşamıyordum

Sonra
Çok zaman geçti üzerinden
Belki hiç geçmedi
Bunları düşünmeden yaşıyordum
Yaşamak istiyordum yeni güne uyanışımla

27.12.2014 yaşanmamış bir gün...