Son Veda Şiiri - Erdem Calikoglu

Çok yoruldum artık, ruhum sızlıyor
Durduramıyorum haykırışları
Çığlık çılığa içimde bir ses, bağırıyor
Kesilmiyor acısı, iyileşmiyor yaraları

Şarapneller doldurmuş uzuvlarımı, çıkaramıyorum
Yüzümde bir mutluluk, bir burukluk saklı arkasında
Hevessiz geçen günlerde, yaşamayı dahi beceremiyorum
Kanımda boğuluyorum görmedin, son kez baksaydın ardına

Yoruldum, çok yoruldum artık
Dinlenircesine süzülüyorum hayallerde
Uyanınca düşüyorum, ufuksuz denizlerde
Çünkü, çok yoruldum artık

Veda edercesine gidiyorum
Sana, ona, herkese ama önce sana
Sığdıramazken seni, gözlerini, dudaklarını romanlara
Bak, şiirlere artık seni sığdırıyorum

Busesiz bir veda olacak, aklından silineceğim
Seni…
Gönlümden koparamadım, hayatımı siliyorum
Son cümlelerim, sana bir daha gelmeyeceğim
Amansız bir aşkı yaşadım sende, gidiyorum, bir daha dönmeyeceğim

Her sarf ettiğim kelime bileyledi bıçakları
Bilmeden boğazıma dayadığını
Devam ettim betimlemeye sana olan aşkımı
Bilemezdim, ölümümün sen olacağını

Son bir kez bakıyorum sana, son bir kez seviyorum seni
Rüyalarımdan çıkmayan sesinin güzelliğini
Son kez dinliyorum, son kez yankılanıyor beynimin içinde
Son bir veda ediyorum sevgili

istememişken konuşmaktan başka seninle
Uçurumdan iten sen oldun, bir hayal ile başlatıp iten gerçeklikle
İnanmışlıklar döngüsünde, seven de giden de ben oldum
Dikkat et kendine sevgili, gittiğim yerden geri dönmüyorum

-Erdem