Son Tahta Şiiri - Kutluay Erdoğan

Ne şişkin cüzdanlar
Ne güzel kadınlar kurtarır bizi.
Ey ölüm. Yaklaş bize. Kurtar bizi.

Doğarken güneş bile sormuyor bize.
Ey güneş doğmazsan doğma artık.
Isıtmak sana yakışır artık.
Doğmaksa bize.

Sen ki düşman gibisin ağlayan kalplerimize.
Ne bir bakış. Ne bir söz yetmez artık ümidimize.
Doğup da her gün yeniden su serpme gönlümüze.

Umudu sana atfetmiş densizin biri ya.
Her gün karanlığı aydınlatıyormuşsun da hani bize?
Ahkâm kesme kurulup da yine tepemize.
Aydınlatmak sana değil çakmaklara.
Yanmak bize değil.
Yakışır artık kara tütünümüze.

Kararmak kalplerimize,
Ciğerlerimize.
Solmak yüzümüze.
Bitmek ömrümüze yakışır artık.
Beyhude ne varsa yakışır ömrümüze.

Susmak dilimize.
Kapanmak gözümüze yakışır artık.
Anla.
Gönül ihtiyacı olana bakamaz ise.
Geriye ne kalmış ki bize.
Hem seni birine atfetmek ne haddimize.

Ey güneşim.
Doğacaksan doğ artık.
Son tahta koyuluyor üzerimize.