Görmesin seni gözüm bir daha hiç !
Tekrar istemem yabancılaşmayı seninle.
Alnıma çaldığım bu kara lekeyi,
Sürersem bir daha iki olsun.
Sor neden diye bana bir daha.
İçime oturunca kalkmayan ağrıların,
Görsem seni değişmeyecek sancıları.
Ve artık iki yabancı olamam seninle.
Sustuğumu asla unutma sakın!
İçime çöp gibi attığım doğruların,
Zaman biterken geliyor kokuları.
Yokluğumu asla kurutma sakın.
Anlıyor da insan yavaş yavaş olanları,
İbrahim gibi putları devirirken.
Soruyor da kendine alamıyor cevabı.
İçi deprem, dışı heykel kesilip delirirken.
Kayıt Tarihi : 22.8.2022 18:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!