Son Kez Şiiri - Halil Kumcu

Havada naif bir toprak kokusu,
Yağmur dövüyor bedenimi.
Avuçlarımda demli bir çay,
Bir hüzün dağlıyor yüreğimi.

Sonbahar, yağmur ve pazar,
Kışın ayak sesleri...
Daldı yine zavallı yüreğim,
Düşen yapraklar gibi serseri.

Üşüyorum bir kahve köşesinde,
Dalmışım derinlere, öylesine.
Seyrediyorum geleni gideni,
Gözümden bir damla yaş düştü yine.

Sen vardın içinde,
Lanet olsun, tutamadım.
Bir sonbahar günü,
Son kez senin için ağladım.