evrenin dehşet verici sonsuzluğunda sürüklenirken bedenim
zihnimde hormonlanan duygulardan kaçıveririm
bilmez misin ne devası vardır bunun bendime
ne de bir yarası kalmıştır zihnimde
gümüş sularında yıkanan beynime ancak
yıldızların tozu serpilmelidir
son fısıltının uzak kokusudur tattığım
lakin zerre zerre işlenendir ruhuma yaktığın
ölüm, beden ve anatomi harmanlanmıştır yüreğime
dağ olmuştur eriyen gamında saf bir külçe
neyleyim ki keyf-i hayat bana ruhgar-ı al olup gülmez ise
taştım nehirlerce buharlaşan kanından
kan ise olmuştur bana sevad-ı azam
Kayıt Tarihi : 22.7.2023 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!