Her eylül akşamında yalnızlığım demlenir
Bir segâh faslı düşer dilimden dil’e doğru
Kuruyan yapraklarda bakışlarım nemlenir
Hicrânımı sürükler sevdiğim yola doğru
Hüzün ay’ı dense de vuslattır diğer adı
Mevsimlerden süzülen renkleri barındırır
Alıp götürür beni köhne yılların yâdı
Eylülün hoşgörüsü nefsimi arındırır
Kaç kadîm dost kaldı ki kulağımı çınlatsın
Hüzzam yüklü düşlerim, gönül dersen şikeste
Kim yazar ardım sıra, bilmem ama, anlatsın
Ömrün hulâsasını bir mısra i berceste
Gözümde canlanırken dostlarla anılarım
Perdeler açılıyor sırların sahnesinde
Dilerim unutulmam, rahmetle anılırım
Dostum diye/bildiğim gönüller hanesinde
Belki de son eylüldür eşiğinden girdiğim
İklimlere belenmiş toprağa siner izim
İki nefeslik mola şu âlemde verdiğim
Bir dem ki huş içinde ukbaya döner yüzüm...
Kayıt Tarihi : 24.9.2012 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir demki huş içinde ukbaya döner yüzüm
tebrik ediyorum insan ömrünün son bahara yaklaşımını vurgulayan güzel bir şiir -son eylül
Hüzzam yüklü düşlerim, gönül dersen şikeste
Kim yazar ardım sıra, bilmem ama, anlatsın
Ömrün hulâsasını bir mısra i berceste
Saygıyla kutluyorum sayın şair,teşekkürler bu şiire...
Şiirinizi yazılış sürecinin sonlarına doğru hangi titizlik içinde ameliyat masasına yatırdığınızı çok iyi biliyorum.Hangi nedenlerle nerelerine neşter attığınızı da.
Son Eylül’e yazacaklarım çoktu.
Mutluluğumuzun en uç noktalarından sonra doludizgin geriye dönüşleri yaşarız .
Bu süreçte yalnızlık duygusunun arttığını /ömrümüzün de erimekte olduğunu duyumsarız.
İnsanın yenisi olmayacak bir günün içinde olduğunu bilmesi –bilse bile- ve bütün geçmişine doğru iç yolculuklarda bulunması yorucudur aslında.
‘Sayılı yarınlar’ içinde yoğunlaşırız çünkü..
Bugün 25 Eylül.
Sabah Neşet ERTAŞ’ın ‘asla dik bakılamayan bir gerçekle;ölümle’ yüzleştiğini son dakika spotuyla verdi tv kanalları.
Bozkırın Tezenesi’ni kaybettik.
Bozlaklarımızın öksüz kaldığını duyumsadım.
Şair, yaşam/ölüm,eylül…
Ve bu şiiriniz ;SON EYLÜL!
Şiirdeki gerçeklikle güncel gerçek ancak bu değin uyuşabilirdi.
‘Goyunü ‘ onu arayan Yürek bir OZANDI
Yaşamı tükenmiş ve susmuştu.
Aylardan Eylül’dü;son eylülüydü…
Üstadım,
O’nu toprağa verdiğimiz günün karelerine dikkatlice bakınız.
Bu şiirine yapılabilecek en yetkin yorumun o karelerden elde ettikleriniz olacağını anlayacaksınız.
İçinden geçerken zamanın, apansız kapımızı çalabilir ölüm.
Eylülde daha çok düşüyor yapraklar;sevinçler yer değiştiriyor hüzünlerle…
Bu yüzleşme hepimiz için geçerli…
Uzatmayalım sözü:
‘’Bir şeyler alsanız pazardan
Kalmasa paranız
Yine iyi günler kalır
Gürültüyle boğulsanız
Bir pencere umut
Az sessizlik
Sayılı günlerden
Güneşli
Bir yaşamak kalır….’’
Böyle bir evrendeyiz işte.
Uzun soluklu olsun yolculuğunuz/yolculuğumuz.
Harika bir şiire daha imza koymuşsunuz.
Kutluyorum.
Dostlukla kalınız;esen kalınız.
TÜM YORUMLAR (5)