Gezdim şu alemi gezdim dolaştım
güzellerden yana dol oldu gönlüm
Nice dilberlerin gözünde yaştım
Bir dili datlıya kul oldu gönlüm
Geçti gençlik çağım kemale erdim
Ömür sermayesin hevaya verdim
O günler değişmez hiç bitmez derdim
Meyvasız ağaca dal oldu gönlüm
erkenden ağardı saçımın teli
esip gitti çoktan sevdanın yeli
çektiğim acının bana bedeli
vakitsiz bükülen bel oldu gönlüm
dosta arkadaşa el omuz verdim
ekmeği bölüşüp beraber yerdim
paylaşmanın ulvi sırrına erdim
suya hasret çöle nil oldu gönlüm
Dostlara gül sunan eşsiz bahçeydim
Lal olmuş bülbüle çare lehçeydim
Kıymeti düşmeyen geçer akçeydim
Tedavülden kalkan pul oldu gönlüm
gönül bahçesinden meyvalar sundum
her gelip gideni ben insan sandım
güneş ile yandım ayazla dondum
al yanak kaysıya çil oldu gönlüm
Yiğitler içinde şanım var iken
bu acun bu alem bana dar iken
nice yüreklerde sevdam kor iken
bir deli kısrağa nal oldu gönlüm
Yüzüm hiç gülmedi saadetten yana
Vuslatsız geçen gün zararmış cana
Bir damla mutluluk yeterdi bana
hüznün deryasında sal oldu gönlüm
gençlik elden gitmez hep kalır sandım
cahildim dünyanın zevkine kandım
gaflet uykusundan şükür uyandım
hidayete giden yol oldu gönlüm
Hasret ateşiyle hep yanıp durdum
Resulun aşkıyla hayaller kurdum
Mevlam nasıp etti yanına vardım
Varınca makama bal oldu gönlüm
Mehmet Nalbant
Kayıt Tarihi : 23.2.2008 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirin sesli yorumu değerli dost a..zade tarafından yapılmıştır.kendilerine teşekkürü bir borç bilirim...
dosta arkadaşa el omuz verdim
ekmeği bölüşüp beraber yerdim
paylaşmanın ulvi sırrına erdim
suya hasret çöle nil oldu gönlüm
Şair kişiliğini şiirine tansıtırmış. Sizi tanımak için şiirleriniz yetiyor.
Siz Nil'siniz. Dilerim çöllerde sevgi suyunuz eksilmez. Yüreğinize dert görmesin mehmet Bey. Tam puanımla kutluyorum.
-selam olsun..Şair Ağa.mıza
.....Ne Oldu Gönlüm?
Gezdim şu alemi gezdim dolaştım
güzellerden yana dol oldu gönlüm
Nice dilberlerin gözünde yaştım
Bir dili datlıya kul oldu gönlüm
Geçti gençlik çağım kemale erdim
Ömür sermayesin hevaya verdim
O günler değişmez hiç bitmez derdim
Meyvasız ağaca dal oldu gönlüm
erkenden ağardı saçımın teli
esip gitti çoktan sevdanın yeli
çektiğim acının bana bedeli
vakitsiz bükülen bel oldu gönlüm
dosta arkadaşa el omuz verdim
ekmeği bölüşüp beraber yerdim
paylaşmanın ulvi sırrına erdim
suya hasret çöle nil oldu gönlüm
Dostlara gül sunan eşsiz bahçeydim
Lal olmuş bülbüle çare lehçeydim
Kıymeti düşmeyen geçer akçeydim
Tedavülden kalkan pul oldu gönlüm
gönül bahçesinden meyvalar sundum
her gelip gideni ben insan sandım
güneş ile yandım ayazla dondum
al yanak kaysıya çil oldu gönlüm
Yiğitler içinde şanım var iken
bu acun bu alem bana dar iken
nice yüreklerde sevdam kor iken
bir deli kısrağa nal oldu gönlüm
Yüzüm hiç gülmedi saadetten yana
Vuslatsız geçen gün zararmış cana
Bir damla mutluluk yeterdi bana
hüznün deryasında sal oldu gönlüm
gençlik elden gitmez hep kalır sandım
cahildim dünyanın zevkine kandım
gaflet uykusundan şükür uyandım
hidayete giden yol oldu gönlüm
Hasret ateşiyle hep yanıp durdum
Resulun aşkıyla hayaller kurdum
Mevlam nasıp etti yanına vardım
Varınca makama bal oldu gönlüm
Mehmet Nalbant
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
Sevgiler.....
TÜM YORUMLAR (22)