Hey bahçıvan!
Bırak süpürme düşen yaprakları
Her düşen yaprak
Ayine i hazandır ruhuma.
Nede hoş duruyor kapımda
Hazanın gazel gülleri
Dokunma..
Dokunma ki
Öylece kalsın ruhumda
Eylülün o ebruli rengi
günler kısalıyor gitgide
birazdan akşam ezanı iner ömrümün hitamına
o titrek ürperti içinde
korkunun en hafi hali düşer
Perdelerce gözlerime.
Yine yaklaştı hüzün daha
Gözlerimden demir almadan...
üşüyorum
Bad ı hazandan
Artık...
Cemresiz baharlar dır sabahlarıma uyanan
Bunun adı sonbahar
Tek tesellisi güz gülleri
sancılı yapraklar gibi bedenim
Tutunmaya çalıştıkça toprağa
Savruluyor..savruluyor yorgun yüreğim.
Saçları ağarmış bir umuttur
elimden tutan
Hakk aşkına yanan çerağım
İçim dışım kor
Bir asude serencanım vuslatı arzulayan.
Dönüşü olmayan günbatımı,
koca bir ömrün sahilindeyim şimdi
Gelip çattı hayatın son demi
şimdi o yorgun gülüşle
Demlenirken gözlerim
Ufukta kaybolup gidenlerin sesiz izlerine
Soruyorum.
Ey limanlar şehri, nerede benim vuslat gemim…
Mehmet NalbantKayıt Tarihi : 4.10.2009 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
EMBED src=' http://www.antoloji.com/siir/media/06/www_antoloji_com_1264106_618.MP3'autostart='true' loop='true''[/P][table border='0' cellpadding='0'cellspacing='0'width='100
Hey bahçıvan!
Bırak süpürme düşen yaprakları
Her düşen yaprak
Ayine i hazandır ruhuma.
Nede hoş duruyor kapımda
Hazanın gazel gülleri
Dokunma..
Dokunma ki
Öylece kalsın ruhumda
Eylülün o ebruli rengi
günler kısalıyor gitgide
birazdan akşam ezanı iner ömrümün hitamına
o titrek ürperti içinde
korkunun en hafi hali düşer
Perdelerce gözlerime.
Yine yaklaştı hüzün daha
Gözlerimden demir almadan...
üşüyorum
Bad ı hazandan
Artık...
Cemresiz baharlar dır sabahlarıma uyanan
Bunun adı sonbahar
Tek tesellisi güz gülleri
sancılı yapraklar gibi bedenim
Tutunmaya çalıştıkça toprağa
Savruluyor..savruluyor yorgun yüreğim.
Saçları ağarmış bir umuttur
elimden tutan
Hakk aşkına yanan çerağım
İçim dışım kor
Bir asude serencanım vuslatı arzulayan.
Dönüşü olmayan günbatımı,
koca bir ömrün sahilindeyim şimdi
Gelip çattı hayatın son demi
şimdi o yorgun gülüşle
Demlenirken gözlerim
Ufukta kaybolup gidenlerin sesiz izlerine
Soruyorum.
Ey limanlar şehri, nerede benim vuslat gemim…
Mehmet Nalbant
Bu güzel siiri bir kez daha, okumaktan ve dinlemekten huzur buldum...
Güldeste'mizde paylasiyorum Mehmet Nalbant hocam...
Kaleminiz daim, ilhaminiz bol olsun...Tebrikler...
Bırak süpürme düşen yaprakları
Her düşen yaprak
Ayine i hazandır ruhuma.
Nede hoş duruyor kapımda
Hazanın gazel gülleri
Dokunma..
Dokunma ki
Öylece kalsın ruhumda
Eylülün o ebruli rengi
günler kısalıyor gitgide
birazdan akşam ezanı iner ömrümün hitamına
o titrek ürperti içinde
korkunun en hafi hali düşer
Perdelerce gözlerime.
Yine yaklaştı hüzün daha
Gözlerimden demir almadan...
üşüyorum
Bad ı hazandan
Artık...
Cemresiz baharlar dır sabahlarıma uyanan
Bunun adı sonbahar
Tek tesellisi güz gülleri
sancılı yapraklar gibi bedenim
Tutunmaya çalıştıkça toprağa
Savruluyor..savruluyor yorgun yüreğim.
Saçları ağarmış bir umuttur
elimden tutan
Hakk aşkına yanan çerağım
İçim dışım kor
Bir asude serencanım vuslatı arzulayan.
Dönüşü olmayan günbatımı,
koca bir ömrün sahilindeyim şimdi
Gelip çattı hayatın son demi
şimdi o yorgun gülüşle
Demlenirken gözlerim
Ufukta kaybolup gidenlerin sesiz izlerine
Soruyorum.
Ey limanlar şehri, nerede benim vuslat gemim
Hepimizi anlatan bir şiir
Hüzün nakışlı dizeleri okumak ve Mustafa kardeşimin sesinden dinlemek muheşem bir güzellikti..
Bu vesileyle bayramınızı ve gül kokulu kaleminizi kutluyorum.
Demlenirken gözlerim
Ufukta kaybolup gidenlerin sesiz izlerine
Soruyorum.
Ey limanlar şehri, nerede benim vuslat gemim…'
Çok güzel... Okumak ayrı, dinlemek ayrı güzel... Kaleminize ve dilinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (18)