Son Cümle Şiiri - Halil Kumcu

Ağlayarak geldim ben bu dünyaya,
Gözyaşıma ıslak imzanı sardım.
Ölü yunus gibi vurdum karaya,
Sensizliği ıstırabıma sardım.

Yazılı defter şaşmaz alın yazım,
Çığlıkları çaresizce haykırdım.
Ya erken geldim, ya geç yaralıyım,
Canım yandı, sustum, içime sardım.

Eksilen yıllarım dilde zehroldu,
Yaşlılık delikleri yüze vurdu.
Çizgiler derinleştikçe kavruldu,
Yaş aldı yastığım dünüme sardım.

Rüya, sanki aynada gördüklerim,
Yansımalara vurur hüzünlerim.
Dakikaları yuttu saatlerim,
Dile kondu hasret, çığlığa sardım.

Kelimeler hep aynı yerden yaktı,
Nefes azaldı, yorgunluğum arttı.
Kefenli günler sılayı çağırdı,
Yaşamı ölümle tabuta sardım.

Ah, nerede o benim deli çağım?
Kayıp gitti avucumdan yandığım.
Çatlak bardakta tükendi durağım,
Tenden döküldün, son cümleme sardım.