Umut yeşerir mi yeniden,
Kalbinin apansız aralığında?
Mevsimsiz yaşıyorsun hayatı,
Çalar kapını, bensizlik yakında.
Her cümle zindan kapısı olur,
Üşütür yüreğini o zaman dudaklarından.
Dünler düşer avuçlarından bir bir,
Kaybolur yüzüm, sessizce aynadan.
Herkesin hicreti kendi içine,
Hasretin bedelini kim ödeyebilmiş?
Bir Yusuf aşkı bu,
Çiçek kokuyor pişmiş.
Ne bu ah...
Sesi yankılanır hâlâ kulaklarımda.
Yıllar yılı yakar,
Acıyla kıvranır sol tarafımda.
Her yüreğin harcı değil ki bu,
Dağ bu yüzden büyük.
Ellerin satır satır hasret kokar,
Cayır cayır yakarken dört dörtlük.
Bembeyaz yağarken düşlerine zemheri,
Bir bir ayrılırız takvim yapraklarından.
Hüzün çöker gözlerine hem de gündüzün,
Küllerin savrulurken son cigaramın dumanından.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Hasret, yüreğin her köşesinde bir duman gibi tüter; her sigara dumanı, bir kaybın yansımasıdır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!