Bir avuç sevgi, aşk, hüzün, ayrılık...
Yanık türkülerde geçen bir ömür.
Kaldırım taşlarında durur ya zaman,
Bir gönül aynı rüyayı kaç kere görür?
Bekleyerek eskidi ömrüm uzun yolda,
Her gün bir yaprak savruldu yüreğimden.
Gün oldu, geçmişime sakladım düşlerimi,
Gelecek döküldü kara toprağa bir elden.
Çürüdü meyve ağacında kalabalıklar,
İçimi acıttı çiviler fotoğraf karelerinde.
Penceremdeki kumdan kaleler yıkıldı,
Akıntıya karşı kürek çektim hep o sahnede.
Yaşanmışlıklar bir kelebeğin ömrü kadar...
Kirli camların ardından dünle gitti.
Ha son tren, ha cigaradaki son nefes...
Sonsuzluk bu ya, bir ninni, bir ağıtla bitti.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Zaman, bir yaprak gibi savrulur yüreğimizden; her kayıp, bir sonun başlangıcına dokunur."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!