Sokak çocuğuyum abi

Sayfa no yok
Cild no yok
Hane no yok
Ana adı yok
Baba adı yok
Ben sokak çocuğuyum abi.
Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
Bilyelerini rüyalarında unutan
Ve oyuncaklarını
Masal kahramanlarına çaldıran
O çocuk benim abi o benim işte
Bir annem olmalıydı değil mi?
Ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa
Anneler nasıl okşar çocuklarını
Anne kokusu nasıldır kimbilir
Bir anne çizebilirmisin benim için
Karanlığın kar soğuğu vurmuş parmaklarıma
Bir anne unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına
Tıpkı Suluboya resimlerindeki gibi
Soğu,sıcak
Abi sen
Neyse boşver
Gel boyat istersen ayakkabılarını
Ben şu ayakkabının bağcıklarından tutunuyorum hayata
Gel boyatta resmi çıksın
Dostum,düşmanım,tüm kaldırımların
Sayfa no yok
Cild no yok
Hane no yok
Sormayın abi
Sokak çocuğuyum işte.