Sisin gölgesinde kaybolur,
Buz gibi havada acıtan şarkılar.
Gökyüzünde belli belirsiz bir güneşle,
Kapımı çalar sensizlik, ağzına kadar.
Ellerim düşer kalbinden,
Ardı sıra suskunluk aralıksız.
Aynı kaldırımda rengimiz sarı,
Yaprak yaprak dökülür itirazsız.
Kar taneleri saçlarıma tutunur birer birer,
Birer birer toprağa düşerken düşlerim.
Bir uçurumun kıyısında,
Sokak lambalarıyla yaşar giderim.
En uzun gece ve kapım aralık,
Bembeyaz bir günde kaybolacağım.
Son mısrasındayım hayatın son deminde,
Soğuk nefessizliğe giderim adım adım.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Soğuk, nefessizliğin gizli şarkısıdır; her adımda bir kayıp, her suskunlukta bir son."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!