Şitâ Değil, Bahar Değil, Yaz Değil

Şitâ değil, bahar değil, yaz değil
Bu dîvâne gönlüm gözden yaralı
Tûtî, kumru uçmuş gurbet ellere
Bülbülün yuvası tozdan yaralı

Âşık olanın esrârı duyulur
Mecnun olur Leyla’sına bayılır
Yaram her gün oyum oyum oyulur
Derindir sen deme özden yaralı

Bir pınar başında buldum bu gamı
Ondan beri akar didemin nemi
Kiprik oku değdi deldi sinemi
Keman kaştan, ala gözden yaralı

Çarh-ı gerdun tuttu çevirdi beni
Sevda pazarında savurdu beni
Aşkın tecellisi kavurdu beni
El zan eder gelin, kızdan yaralı

Âşıka taksimde dil savaşını
Vermiş belalara salmış başını
Elli yıldır yedim sitem daşını
Cemâl Hoca kötü sözden yaralı