Sismik Kahkahalar Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Sismik kahkahalar asılır
Tektonik suratlardan
İçinde patlarken magmalar
Buzullarını kaplar
Hıçkırıklara denk naralar

Bazen gülersin üzülerek
Çünkü hüzünleri bırakır bazen
Kirik fay hatların sevinçleri eleyerek
İste o zaman ben üzülsem de;
İnadına üzülürüm inadına gülerek

Halbuki ben ağlamayı da bilmişim
En sevinçli anımda
Ağlamıyorsam kederimden şimdi
Sanma ki gözyaşlarım cimri

Şarjör kirpiklerden vara yoğa boşaltan
Sen değil de söyle kimdi, sen değil de kimdi
Taşırdığın duyguları kunduzların kemirdi
Duygular bodur kaldı, hisler kör simdi

Gönlümün kâhyası benim
Acısa da günlerim, aç kalsa da gözlerim
İster ağlar ister gülerim
Belleğimde hüzünler demlenirken
İster ağlayarak içerim
İster gülerken