Şiş Şiiri - Mahmut Karahan

Sabahın bir vakti
Göz kırpıyor kentin ışıkları
Puşt sokaklara
Kan çanağı
Şiş düşünmekten gözleri

Hayallerim var benim
Piç olmasın İnsanlar
En az bir kere adam olsunlar
Kimse şişirmesin onları
En az bir kere sarılmalı insan
Kucaklamalı yalnızlığı
İnsan kendiyle kalmalı
Özlemeli
mırıldanmalı
Yazgısını
Uzun zamandır çalıyorsun her telden
Kim alı koyabilir ki seni benden