Yalnızlığın gölgesinde kalan;
Sensizlik!
Sensizliği çözemez, karanlık günler.
Günler geçip gitse de; getirmiyor seni bana.
Bedenin kıvrımında dolaşan
Yılanın zehrini akıtması kadar ölümcüldü...
Pembe yalanlar söyleyen genç kızın kızarması kadar masumdu...
Bir adamın serabında gördüğü su kadar hayaldi...
Kafamı dağıtan tek sözlü kelimeler
Aklımı darma duman ederken
Senli benli heyecanlara
Yeniden düşmek isterken
Mesafeler yol almıştı…
Sözcüklerin gücü karşısında,
Cümlelerin yorgun düşmüş olsa da....
Kalemim seni yazmaktan sıkılsada!
Sayfalara dökeceğim, duygularımı...
Sensiz sessiz bi geceye
Teslim olduğumda...
Geceyi asıyorum, gözlerime...
Karanlığın sesinde,
Sınırı yok; bu sevdanın...
Ne az seveceğim,
Ne çok seveceğim diye...
Sevda ise;
Yalnız yürek de yaşar...
Sevda bozgunu bir yürek!
Umutlarda tüketmiş, özlemlerini...
Ömrünü çalan sevgililerden;
Arda kalan gözyaşları ile,
Parçalanmış yaşamını tüketirken...
Bir gece çığlığı gibi,
Böler uykumu sesin...
Üzerimi örten hayaller,
Açılır birden bire...
Sesinle yırtılan gecede!
Uzun mutluluğun olsun istiyorsan
Kapa gözlerini, tıka kulağını
Dışardaki sahtekar seslerden
Kimseye güvenme...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!