Kalemim silahımdır benim
Kalemim özürümdür benim
Kalemim övgümdür benim
Kalemim fikrimdir aklımdır benim
Seversem alır kalemi çekilir köşeye
Gitme vaktim geldi
Yolculuk var uzaklara
Ceketimi ver bana
Bir de şiirlerimi
Ve birkaç hatıra
Konu sen olunca bir şiire
Kelimeler sabırsızlanıyor dökülmek için kağıtlara
Bir yarış başlar kağıtlarda
Güzel sözcüklerin yarışı bu
Seni anlatma uğraşı bu
sen aşkın ismisin
efsanevi maşuk leylanın
bu yüzyılda ki cismisin
beni aşka iten gözlerin
güzelliklerin sahibisin
anlatmak kolay değildir gözlerini
Sen bilmezsin
Odanın penceresi iyi bilir beni
Pencerene konan kuşlar
Bahçendeki güller iyi bilir beni
Sen bilmezsin
Gözlerine mahkûmum gördüğüm günden beri
Aklımdan çıkmazsın, Düşüncelerimden
Hayallerimin baş tacısın
Rüyalarımın özlenen misafiri
Yüreğimin tek sahibisin
Benliğimin ruhsatı ellerinde
Seni sevmek var ya
Kendini asmak tavana
Bileklerini kesmek
Kafana sıkmak gibi
Seni sevmek var ya
İntihar etmek gibi
Çık gel son bir kez
Son kez bakıyim gözlerine
Aşık olayım tekrar sana
Ölmeden önce gel
Sana aşık öleyim
O an tükenseydi nefesin
Kucaklarımda bağışlasaydın ruhunu
Bunca çekmezdim o zaman
Bir zamanlar ellerimi ısıttığın ellerini
Yabancı el ile görmek
İnan daha acı
Gül bülbülü sevdi
Bülbül gülü
Bahar da yaz da beraberlerdi
Bir sonbahar günü
Gül daldı uykuya
Bülbül sıcaklara göçtü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!