Ondördünce küçük bir kıza
Kıymışlar imam nikahı
Kıymışlar el kadar yavruya
Beyazlar içinde
Bir çocuğun özgürlüğünü almışlar elinden
Vicdansız ve duygusuz bir avuç dolusu sözcük
Düşüncesizce bir bir fırladı dudaklarımdan
Her biri bir ok olup saplandı kalbine
Sevemeyecek kadar harap kaldın geride
Hiç bir özür silmez gözyaşlarını
Bence sen sevme birini
Sen sevmemelisin
Bakma o gözlerinle
Kimsenin gözlerinle
Kendine aşık edersin,
yüreğin daralmış yavrum senin
benzinde bir solukluk var
hep boşlukta gözlerin
sanki birini bekler gibi bakıyorsun
farkında olmadan dalıyorsun uzaklara
birini mi düşünüyosun yoksa
Bu şehre hangi şehirden geldin
Nerede sakladın bu güzelliğini
Bunca yıl neredeydi varlığın
Sen şimdi ta oralardan
Buralara beni âşık etmeye mi geldin?
Ben seni sevdiğimi
Kendime bile söyleyemezken
Seni deli gibi sevdiğimi
Ben sana nasıl söylerim
Bu hallerim benim
bir insan ölür ayak da
iki küçük hareket deşer yüregini
bir insan ölür ayak da
hissetmesin diye kimse
yüzü güler içi aglarken
bir insan ölür ayak da
Genç bir şairin sözleri bunlar
Daha yirmi yaşında
Hayatının başında
Toy mu toy
Bir iki aşkı olmuş
Hiç sevmedim olarak bil
Hiç âşık olmamışım sana
Hiç ağlamamışım
Hiç tutmamışım elini
Hiç mutlu etmemişim seni
Hiç gezmemişiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!