VERMENİN HÜKMÜ
Vereceksen bir kere de beklemeden vereceksin,
Ne bayram diyeceksin, ne ramazan dinleyeceksin,
Kul etmeden kapına, incitmeden onurunu,
El açmadan, yüzsuyu dökmeden, dilenmeden,
UMUT GÖZYAŞLARI
Ufuklar sararmış korkudan,
Hazanın başak tarlası her bir yer
Yer titremekte zangırdayarak
Ve bulutlar ağlıyor karalar içinde,
ÖLMÜŞÜZ
Koşturuyoruz yağmur çamur demeden
Umudumuz göz diktiğimiz renkli solucanlar
Bir oltanın ucunda albenili sallanan
Sevdik mi sevildik mi anlamadık
Gözümüzü kör eden aç nefsimizden
ABDAL
Sevda hükmünde yazar kalem,
Gönüle düşen dile de düşer,
Dil feryat eder elbet narını,
Hakk sevdası nur eder abdalı,
AK GÜVERCİN
Bir yudum sevgi istedik
Fazla değil; bir yudum mutluluk
Kızıllanan ufuklarda kanat çırpan
Sabah güneşi kadar yakın
ANSIZ
Ansızın geleceğim ansız,
Sabah olmadan daha,
Yorgun bir rüya gibi ansız,
Sıcak bir düş gibi yayılacağım,
HANE
Bir hanesi olmalı insanın
Penceresinden ışık girerken
Sevgi sözcükleri taşmalı kapısından
Pişen aşkın kokusu tütmeli bacasından
Fakir fukara da olsa huzur olmalı
İÇİMDESİN
Sevda rüzgârları ile dolu
Umut yüklü yüreğimin yelkenleri
Ve sana her ulaşılmazlığın
Kara bulutlu havasında
SALACAKSIN
Salacaksın her şeyi, herkesi
Her derdi, meseleyi mesela
Güvercin misali kuş misali
Uçup gidecek alabildiğine
AYRILIK
Ayrılık düşerse sevda yoluna
Önce sözler çözülür dilden
Gönülsüzdür seni seviyorumlar
Sonra bedenler uzaklaşır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!