Sinan Oğuzhan Şiirleri - Şair Sinan Oğuzhan

Abum (Annem)

Bir sabah yine tepe takla oldum,
Çocukluk işte, sallanılır mı beşikte,
Üşümesin diye yavruların, kör sabah,
Kadın başına ersiz kömüre gittin.

ANLAMSIZ

Elbet bir gün bitecek
Don gecelere isyan
Beklenmeyecek bir daha
Ölümüme düşen cemreler.

ZOR

Seni sevmek ne zormuş,
Gece gökten inmiştin
Sessizce yüreğimin içine
Sevilesi zor sıvırcık

AYI EFENDİ

Ayılar vardı ipek içinde,
Kullar takmıştı adam diye
Sırmalı etiketi kıçında.

BENİM BAYRAMIM

Sensizim bu bayramda da güzelim,
Sevdiklerin sarsa da nur yüreğini,
İçinde zaten can suyu ben varım.

CANSUYU

Bir şafak vakti saklanmıştım,
Merhametli kolların arasına.
Ürkek bir çiğ tanesiydim,
Kör karanlıklar kadar hoyrat,

ANADOLU

Sere serpesin üç kıtanın ortasında
Bilge başın Avrupa’da, Tuna ’da
Baharat kokan ipek bacakların Asya’da
Yüzünde Karadeniz’in hırçınlığı

GARDİYAN
Korkuların yok etti bende seni
Seni sensiz sevmeyi öğrendim
İmanım gibi…

Sensiz sevdim mahmur uyanışını

GİRİTLİ GÜZEL

13 Bir umutsun, boş meşakkatler arasında,
13 Bir gelir, bir giderdin aklıma bin türlü.
13 Yüreğim çırpınır, yanardı gün batarken,
13 Hayalin gerçeğe döner yıldızlar gibi.

ANLADIM
Gelişinden belliydi gideceğin sevgili
Elimi tutar mısın demiştin ürkekçe
Sevda hükmü sanmıştım Nur’umu
Dokununca nura yanacağımı bilemedim.