Uzak olmadan mutlu anlara
Hasret kalmadan yarınlara
Sığınmadan sahte yalanlara
Gölüm çöl olmadan gel…
Neydi sana yetiremediğim şey
Beynimi kemiriyor her gece aynı soru
Köz koymayıp söndürüyor içimdeki koru
Ya aklımı çıkar at ya beynimi Allahım
Başımda bir bela var zorların ta en zoru
Sensizlik çürük meyve kurdu gülüm
Sensizlik kafir dinsiz yurdu gülüm
Tahmin edemezsin yok hiç benzeri...
Sensizlik şakağımdan vurdu gülüm
Gurbetin tozlu ranzalarınta yatarken
Resmini koynuma almazsam uyuyamam
Gerin iz bırakarak doğan güneş batarken
İsmini dilime dolamazsam duramam
Belki birgün dönersin diye
Gözyaşımı silersin diye
Benle ağlar gülersin diye
Soğukluğuna şiir yazdım
Gelmeyecek...bilsemde inan
Ne necip fazıl kısakürek ne orhan veliyim
İmkansıza gönül vermiş genç aşığın biriyim
Kimine akıllı kiminede deliyim
Karanlığa mahkum,unutulanların sesiyim
sevdalım kiminle ne yapar nereden bileyim
Gözler nemli beden yorgun
Bekliyorsun nereye kadar...
Talih zaten yok kader dargın
Nöbetliyorsun nereye kadar...
Şehir ıssız sokak ıssız yol ıssız
Bekliyorum beden yorgun uykusuz
Canımın içi bir tanem herşeyim...
Gel artık sana açım hemde susuz
Sensizlik zor dermanı yok amansız
Bugün belki ama yarın kesin
Barış kazanacak biliyorum
Her an itildin kısıldı sesin
Hep haykıracaksın görüyorum
Yaşım ilerledikçe başım tenhalaşıyor
Kalanlar gidenlere yas tutup ağlaşıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!