Bir şehre isim olasım geldi bugün,
bir vapura köpük
ve bir martıya dalga...
Bir denize kum olasım geldi bugün
bir dağa rüzgar,
Bu kez unutmaya çalışmadı
kırılan dallarını
utanmadı
gizlemedi
yapraklarıyla
Gitmeli artık buralardan dedi kuş,
üzerinde tünediği bahçe çitine...
ama neden, neden dedi çit...
gitmeli,
Küçük bir canavardı o
geceleri mehtaba
gündüzleri gölgelere
sığındığını bilmezdi kimse
Bakılamazdı gözlerine
Ayrılık vakti yaklaştıkça sararıp solan,
sonbaharda yere düşen yapraklar
bir o yana bir bu yana savrulur
esen her rüzgarla
Bir gün
Bir bulut olmamı istedi benden
başının üzerinde duran
istediğinde gölge
istediğinde
kenara çekilen
güneşe yol veren
Ben hep aynı şarkıda yazdım
tüm şiirleri
hep o kadının sesi vardı
kulaklarımda
içim acığında
ya da
Kaç kere dedim sana
martıları takma peşime
yoksa onları da
götürürüm
yokluğuma
martısız kalır
Gövde gösterisi yapmaya benzemez
Akşamüstleri!
Asıl
Güneş yakarken
Büyük olmalı gölge...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!